درست است که کسی ما را دوست ندارد
و تنهاییم!
اما دلیلی نمی شود،
که هر رابطه ای را،
با هر آدم بی سر و ته،تجربه کنیم!
ما،به زمان نیاز داریم،
راستش را بخواهید!
ما،این انزوا را،دوست داریم!
این،سایلنت بودن همیشگی گوشی هایمان را!
این که کسی را نداریم ...
قربان صدقه مان  برود...
 را هم تحمل می کنیم!
اصلا،این همه گریه را،می خریم!
عکس های،دونفره تان را لایک می کنیم!
حسودی می کنیم!
با خدا قهر می کنیم،
حتی چند ساعت و سرش فریاد میزنیم!
اما،همیشه منتظر می مانیم!
منتظر،آدم اهلش!
اهلی اش!
کسی که،رفتن را بلد نباشد!
نگه داشتن را،از بر باشد!
مهربانی و اخلاقش،دل بسوزاند!
کسی که،سکوتمان را،ترجمه کند!
کسی که,ما را دوست داشته باشد
،برای خودمان!
من باشد!
خودش باشد!
درست است،که کسی ما را،
دوست ندارد و تنهاییم!
اما،باعث نمی شود،
یک اشتباه را،دو بار تکرار کنیم !
.

فرنوش_همتی